Verslag van Into The Core XL

September 30, 2024

Zaterdag 21 september was Into The Core XL Fest in de Astrant in Ede. In deze XL editie stonden acht verschillende Nederlandse -corebands uit het hele land. Ondanks de drukte op de weg door herdenking rondom de Tweede Wereldoorlog en de uitdaging om te parkeren, waren er een flink aantal bezoekers naar Ede afgereisd. De hele dag liet zien hoe hechte community de Nederlandse Metalcore scene is. Bands die elkaar helpen met op en afbouwen, zangers van andere bands die zijn komen kijken of mee hebben gedaan tijdens de shows. Hopelijk komt er snel weer een editie en komen er in de toekomst nog meer XL Fests.

All pictures made by Seth.

A part of the problem

Het festival opende met A Part Of The Problem. De mannen uit Ede lieten tijdens deze ‘thuiswedstrijd’ hun energie los om de zaal goed op te warmen. Met de snelheid dat de zanger schreeuwde en zijn mond bewoog, kon je wel zien dat hij alles gaf om de zaal op zijn kop te zetten.

Ook door hun dikke performance en goeie chemie met de zaal, hebben ze er een knallende show van gemaakt. Het was wel jammer dat de microfoon van de zanger niet zo goed in de mix naar voren kwam, maar dat mocht de pret niet drukken.

Canyon Literature

Canyon Literature is een alternative/ death/ metalcoreband met leden uit Woerden en Ede. Gewapend met nieuwe nummers, gitaar sweeps en meezingers zorgden ze ervoor dat de zaal kon genieten van een muur van muziek.

Ze hadden wel wat pech tijdens hun set: er leek namelijk iets niet helemaal goed te werken en sommige achtergrond tracks leken wat harder door de mix te komen dan de andere. Gelukkig waren dat alleen opstartproblemen. Toen eenmaal de cover “Bier” van Steen werd ingezet, ging de hele zaal mee en ook het podium op.

Botmes

Na Canyon Litrature was het de beurt aan Botmes. Een goeie mix van Hardcore, slam en Nederlandse Punk. Door alle drukte op de weg redde de zangeres het helaas niet om erbij te zijn. De bassist ving een deel van de zang op en zorgde ervoor dat hun ideeën over het huidige systeem gedeeld werden met de zaal. Het niet meezingen met alle nummers gaf ook een ander effect: het, zorgde ervoor dat de hele set één groot beukfeest werd met breakdowns, hardcore grooves en punkritmes. De zaal heeft er goed van genoten.

Swanslaughter

Swanslaughter is wat er gebeurt als Kublai Khan TX en Paleface Swiss een nieuwe powerband zouden maken. De band bestaat uit oud leden van de bands 18 miles, To Heaven Earth is Hell and Death Hounds. De harde vocals van zanger Daan en de dikke breakdows beuken door de volle zaal heen en zorgen voor de meest heftige pits van de dag.

Ook fijn dat de bassist van Suger Spine één van hun gitaristen kon vervangen. Dit laat ook maar eens zien hoe goed de bands binnen de corescene met elkaar optrekken. Naar mijn idee was dit een van de beste acts van de dag

Serve

De week voor Into the core fest XL, stonden de leden van Serve samen met Ontaard en Provisional nog in de ACU in Utrecht om het 5-jarig bestaan te vieren van hun eerste release: ‘Life Isn’t Lived, It Is Suffered Through’’. Maar ook tijdens dit optreden, hebben ze er weer een harde show van gemaakt. De hele performance en het boze geschreeuw van de zangeres zorgde ervoor dat iedereen in de zaal wild ging. Ook de clean vocals tijdens Haze waren spot on.

Torn From Obilivion

De deathcore band uit Eindhoven heeft weer een harde show neergezet. Zanger Mees wordt niet voor niets vaker voor projecten gevraagd om mee te zingen, want zijn unieke stem zorgt ervoor dat de zaal uit hun dak gaat.

De drummer weet ook zeker strak en goed van tempo te wisselen, waardoor je het gevoel krijgt door de nummers heen geslingerd te worden. De show ging zo hard, dat zanger Kasper van Changing Tides het niet kon laten om ook mee te doen.

Sugarspine

Sugarspine laat zien hoe goed het is om je eigen verlichting mee te nemen naar een show. De grote witte lampen op het podium zorgen voor extra vette sfeer en dat alles goed zichtbaar is. Ook hebben ze nieuw materiaal gespeeld en een videoclip opgenomen. Iedereen die bij die show aanwezig was en hun best heeft gedaan, zal zichzelf daar zeker bij terug kunnen vinden.

Ook het nummer Hisashi was weer een feest om te zien. Dit keer samen met de zanger van Another Now. Hopelijk gaan ze in de toekomst vaker samenwerken, want het klonk echt te gek. Hun groovy nummers zorgden ervoor dat de hele zaal mee deed met two-steps en moshpits.

Another Now

Als Another Now begint, zijn de meeste bezoekers helaas al naar huis. Die hebben wel een goeie show gemist. Deze band stond niet voor niets op de Eagle stage van Jera On Air dit jaar. De show zat goed en strak in elkaar. Ook dankzij hun eigen verlichting en rookmachines. Another Now is van deze dag wel de meest traditionele metalcore band. De cleans waren goed zuiver en helder, de mix was goed gemaakt en de show was goed gemaakt en neergezet. De nummers zijn zo goed neergezet, dat het niet van tape te onderscheiden is.

De laatste show van de dag was niet compleet met wat technical issues van een nummer dat ineens stopte en de zaal instructies geven voor een nummer dat later werd gespeeld.

Al met al was de XXL editie van Into The Core een meer dan geslaagde dag, en zeker waard om nog een keer herhaald te worden! Check hieronder de rest van de foto’s, gemaakt door Seth, en volg het instagram account van Into The Core om op de hoogte te blijven van nieuwe events.