Ilaender is a new alternative metal project from the East of the Netherlands. On May 3rd, they played as the opener for Grey Daze in Metropool, their second gig ever. The band also just released their debut single ‘I know nothing’. MetalFromNL was at Metropool to take photos, and we asked the band some questions about their music and their story so far.
See all pictures below the interview. Pictures and interview by Jose Ferreira.
As a new project, your artistic vision is continuously evolving. How would you describe the essence of the band’s sound, especially in terms of the emotions you aim to evoke?
When we started the band our vision was pretty clear. We all have a huge heart for the late 90’s, early 00 rock/metal period and a common love for the band ‘Deftones’. Due to that, it was pretty easy to start writing the first few ideas. But indeed, it is also a long process of getting to know each other musically and as individuals. As soon as we felt that we were all on the same page, it got easier with every song to dig deeper into our own sound too. I (Martin) prefer to write lyrics about personal topics I have dealt with in life so far. It will probably evoke a certain melancholia, a feeling of frustration but also hope. Everything you deal with inside your head and heart is worthwhile to put on a piece of paper.
What brought the band together and what inspired you to embark on this project? Was there a specific event that sparked the formation of the band?”
As said before, one of the elements was our common youth companion ‘Deftones’.
I myself come from a rather pop/rock-based band Ten Times A Million, but always had the dream to start a much rougher project. When talking to my good friend Karel (Guitars + vocals) about starting this sort of band and Michiel and Oscar (Guitars + Drums), they had the same idea independently. I didn’t really know them much by that time, but how fate miraculously works sometimes, all of them play in the band No Gods No Master where they started talking about that idea.
We met after their rehearsal randomly at our all-time favorite pub ‘Cafe Rocks’ in Enschede and that’s where it all began. We finally asked Frank (bass/Cryptosis) if he wanted to join the party and ILÆNDER was a fact.
Apart from music, are there any other artistic or conceptual elements that contribute to Ilaender’s identity? This could include visual concepts, like graphic style’s, photography, stage presence, and so on.
ILÆNDER is the last name of my grandfather. He stood for things such as integrity, family and friendship, eagerness, his passion for making music together and he was, and still is, my definition of a superhero. Everybody in the band could identify with these values easily. It’s like a code to live by. The band’s logo artwork is the engraving of a signet ring I inherited after he passed away.
In your latest single, the lyrics express: ‘Give me a chance to understand what I’ve become.’ Taking this into consideration and looking towards the future, what does Ilaender aim to become?
In simple words: we just want to play as many shows as possible and have a good time with each other. Besides that, we surely want to leave our footprints in the (heavy) music scene.
Now is the time to finish our first record and drop a few singles along the way until the record release at the end of this year. We further want to summon people around us that share the same passion of music and keep on growing with every step.
Could you talk about the creation process of the recently released single? What is the message behind the music and what was the inspiration for it?
It’s funny to me because the first idea of the song was the drum groove during the riffs, which is btw. still my favorite element of the song. With that groove, the rest of the song almost wrote itself. Everything fell in the right places naturally.
‘I Know Nothing’ is a song about not giving up, even if no one else believes in you anymore; about a new start and leaving everything behind, as hard as it might be; It’s about taking your fate into your own hands. I’m still working and fine-tuning lyrics together with my good friend and lyric-writer Jim Irvin (Nothing But Thieves etc.) After I’d sent him the first draft of a lyric, he answered this:
“…but what if the song were about someone who was once called Nothing, as in
“They said I was nothing..”?
So, I Know Nothing means, “I was this guy and came through it….”
“It’s over when I say” is therefore empowerment, not suicidal (!)
but “My nothinghood ends now…”
I loved this idea so much and used it as a guideline throughout the whole song.
Music is a beautiful and powerful art form, capable of conveying profound messages and evoking intense emotions. How do you believe metal distinguishes itself from other musical genres in terms of emotional and creative expression?
Wow, this is a deep question. To me, metal music is the element of chaos I need to stay sane in today’s life. It’s a place where you can leave and scream out your anger, frustration, panic and pain. You can easily share these moments with fellow metalheads by just screaming together and without knowing taking each other’s weights off one’s shoulders. I really don’t want to miss this in my life.
At the second concert, held at the mystical Metropool with a significant opening act and a full house once again, how does partnering with Metropool impact the band’s growth and the music scene in the Oversjisseel region?
It is always important to partner up / become friends with people who organize festivals or concerts. It doesn’t matter if it’s a small rock pub like Cafe Rocks or larger venues like Metropool, every stage is important!
We have the obligation to deliver a show that justifies their trust in giving us these unique opportunities.
But yeah, Twente is our home, and especially Metropool has a special place in our hearts. We are extremely grateful for their massive support.
Op zaterdag 11 mei zat ik met Gutslasher op de bank in de Grootte Weiver, net voor hun 2e optreden. Helaas is de audio van het filmpje mislukt dus moeten we het doen met een geschreven interview. We spraken de gasten over de opleving van de metalscene en hun inspiratie. Voor een impressie van hun optreden, chec de foto’s, of de aftermovie van de avond.Het volledige interview staat wel op Youtube, mocht je dat toch graag willen horen. Het filmpje vind je onderaan deze post.
We doen even een heel kort voorstelrondje. Wie ben je en wat doe je?
Colin: Wij zijn Gutslasher, we spelen oldschool death metal. Ik ben Colin en ik ben de drummer.
Stefan: Ik ben Stefan, ik ben de vocalist en ik maak gootsteengeluiden en ik speel gitaar.
Miguel : Ik ben Miguel en ik speel bas.
Bram: Ik ben Bram en ik speel leadgitaar in Gutslasher.
Vorige week was jullie debuut optreden in Utrecht. Hoe was dat?
Colin: Dat was echt een super leuk optreden. Het was ook uitverkocht, super bedankt daarvoor. En al die bands waren gewoon geweldig. Qua geluid, maar ook gewoon super aardige gasten. We zijn daar ook super goed ontvangen. Er werd veel gemosht, dus wat kan je nog meer wensen voor een debuut show.
Stefan: Dit was beyond our wildest dreams. We begonnen met een wat langzamer nummer, toen stond de hele zaal al te headbangen, toen hadden we al zoiets van ‘what the hell’. We hadden dezelfde dag nog een demo gedropt, blijkbaar heeft iedereen die geluisterd. En het tweede nummer was een wat sneller nummer en toen brak er een pit uit en die hield de hele show gewoon aan. Dus we waren echt flabbergasted. Dus iedereen enorm bedankt voor die energie, dat hadden we echt niet durven dromen.
Miguel: ik denk dat Colin en Stefan het al goed samenvatten. We hadden niets beters durven dromen. Moshpits, crowdsurfers, wall of death zelfs, dat hadden we echt niet verwacht.
Bram: Waar we vooral mee zaten was hoe reageert het publiek erop. En ja, dat heeft fantastisch uitgepakt. Het ging echt top.
Hadden jullie voor dit optreden met Gutslasher ook al podiumervaring?
Colin: de enige ervaring die ik had, was de metaljam. Daar heb ik wel vaak gejamd. Voor de rest eigenlijk niet. Dus dit was een beetje een sprong in het diepe.
Bram: Ik heb met andere bandjes wel vaker live gespeeld. Maar ik heb zeker als gitarist nog nooit in een deathmetal band gezeten. Dus het was zeker new territory voor mij.
Miquel: ik heb wel eerder op het podium gestaan, ik heb ook in een coverbandje gezeten. Ik wilde eigenlijk heel lang in een metalband spelen en dat is nu eindelijk gelukt.
Stefan: Het is voor mij echt heel lang terug dat ik een show heb gespeeld met een band. Ik heb op de metaljam wel heel vaak lopen klooien, maar de laatste keer dat ik met een band opgetreden had was 2018. Dus ik had ook geen idee wat ik moest verwachten na zo’n lange tijd. Dus voor mijn gevoel hebben we dit ook helemaal doodgeoefend. We hebben echt zitten hamere op strakheid, het moet goed overkomen, energiek overkomen. En blijkbaar heeft dat zn vruchten afgeworpen.
Julie eerste demo staat online, Gallery of Gore. Qua titel deed het mij meteen denken aan Cannibal Corpse. Is dat ook de richting die jullie op willen met Gutslasher?
Unaniem: Ja 🙂
Is Cannibal Corpse dan ook een van jullie main invloeden?
Bram: voor mij wel in ieder geval. Colin: Ik probeer in mn drum ook wel van die grooves te verwerken. Ik probeer ook dingen uit Sepultura te pakken, ook uit het hardcore genre, en ook thrashmetal. Ik heb eigenlijk heel veel invloeden. En dat probeer ik dan een beetje te deathmetalizeren. Cannibal Corpse is natuurlijk DE deathmetalband. EIgenlijk als je dan een andere band pakt, die hebben ook weer inspiratie opgedaan van Cannibal Corpse. Dus eigenlijk komt het altijd weer bij Cannibal Corpse terug.
Luisteren jullie dan ook wel eens naar Nederlandse Deathmetal? Jullie speelden natuurlijk met Ecocide op jullie debuut optreden.
Stefan: Ja, zeker. Ik heb ook altijd heel veel Pestilence geluisterd, dat is natuurlijk wel meteen een van de grote jongens. Muziek is natuurlijk ieders eigen ervaring. Voor mij hangt Pestilence ook een beetje aan Death. Dat is ook wel iets wat we proberen erin te verwerken maar ik weet niet of dat meteen terug te horen is. Gutslasher is wel veel lomper dan dat.
Voordat jullie je eerste gig speelden, hadden jullie al het hele plaatje compleet. Vette fotoshoot, demo online, vette merch, met patches en shirts. Hoe belangrijk is dat, dat je dit allemaal goed geregeld hebt voordat je gaat spelen.
Bram: Als we iets doen, dan doen we het gelijk 100%, dat is wel ons motto denk ik. We willen het goed doen. En als metalband moet je patches hebben. Dat is zo’n ongeschreven regel eigenlijk.
Stefan: ik denk dat we ook veel geleerd hebben van andere bands. We hebben heel veel rondgekeken van hoe andere bands dingen aanpakken. Een band als Headless Hunter is bijvoorbeeld een band waar ik stiekem een beetje tegenop kijk. Als je kijkt naar hoe die dat doen, qua merch en social media, ook hoe je het spreid en hoe je het verdeeld, dat is belangrijk. En veder is het een beetje balanceren, je moet wel iets goeds uitbrengen, maar je moet er ook niet te lang op broeden, want anders wordt het weer zo’n 8 jaren project.
Over liedjes gesproken, jullie hebben nu net een demo uitgebracht. Komt er binnenkort meer aan? Hoeveel liedjes hebben jullie eigenlijk al?
Colin: In principe hebben we een hele setlist, waaronder een cover. Qua muziek zijn we ook nog bezig met opnemen, we zijn aan het werken naar een EP. Dat wordt ook echt een goed gemixt en gemasterde EP, zodat we ook meteen goed binnenkomen. Met die demo kunnen mensen een beetje zien wat ze van ons kunnen verwachten. En we blijven natuurlijk verder schrijven.
Jullie zijn allemaal nog best wel jong. Heb je het idee dat de metalscene weer een beetje begint te leven?
Colin: Vooral met zo’n initiatief als de metaljam zie je dat helemaal opbloeien weer. Bands zoals Violent Silence, Rectum Stretchers, dat zijn allemaal jonge gasten en ik denk dat dat ook deels door de Metaljam komt. Ik zie steeds meer jonge gasten bands vormen, en naar shows komen, en dat is gewoon geweldig. De connecties die mensen vormen in al die groepsapps is echt heel erg leuk, het bloeit echt weer op.
Stefan: Dat is ook een ding van deze tijd, heel veel gaat online ook, via whatsappgroepen. Instagram ook, heel veel metalbands zitten op Instagram. Het volgt elkaar allemaal. Dat is ook iets waarvan ik vroeger dacht, met al die kleurtjes, is dat wel metal. Maar eigenlijk is het heel belangrijk. In de oude scene ging er ergens een postertje op de muur in het cafe en dan hoopte je dat mensen dat zagen, en nu gaat dat allemaal online. En ik denk dat dat er ook wel voor zorgt dat metalheads elkaar sneller ontdekken, ook jonge metalheads.
Laatste vraag. Wat is de droom voor Gutslasher
Bram: Het is sowieso m’n droom om van muziek m’n werk te kunnen maken. Touren, opnemen, live spelen,
Miguel: Voor mij hetzelfde, met goeie bands samen spelen en op festivals staan. Stefan: Het is misschien een beetje een zweverig antwoord, maar ik ben eigenlijk al heel blij met waar we nu zijn. Als je kijkt wat we eigenlijk in een half jaar al hebben bereikt, ik ben eigenlijk heel benieuwd waar dat heen gaat. Ik laat me verassen, we gaan het zien.
Colin: Wat Stefan ook zegt, ik ben heel blij met waar we staan. Maar ik denk wel dat er zeker nog hele leuke dingen aan kunnen komen. Het is ook echt wel de droom om op een festival te staan, in het buitenland spelen, toeren, dat lijkt me super leuk. Maar in essentie, weet je, hier staan, dan heb je het al gemaakt. Dan ben je er al. We zien wel waar het schip strand.
Als je Gutslasher nog niet gecheckt heb, volg ze dan op hun socials en check hun eerste demo op Spotify. Stay tuned voor meer over deze band!
English Version
On Saturday, May 11, I sat down with Gutslasher on the couch at Grootte Weiver, right before their second performance. Unfortunately, the audio from the video didn’t work, so we had to rely on a written interview. We talked to the guys about the revival of the metal scene and their inspiration. For an impression of their performance, check out the photos. The after movie of the evening will also be online soon.
Let’s start with a brief introduction. Who are you and what do you do?
Colin: We are Gutslasher, we play old-school death metal. I’m Colin and I’m the drummer.
Stefan: I’m Stefan, I’m the vocalist, I make guttural sounds, and I play guitar.
Miguel: I’m Miguel, and I play bass.
Bram: I’m Bram, and I play lead guitar in Gutslasher.
Last week was your debut performance in Utrecht. What was that like?
Colin: That was a really great show. It was sold out, so thank you very much for that. All the bands were just awesome. In terms of sound, but also just super nice guys. We were really well received there. There was a lot of moshing, so what more could you wish for a debut show?
Stefan: This was beyond our wildest dreams. We started with a slower song, and the whole room was already headbanging, so we were like ‘what the hell’. We had just dropped a demo that day, and apparently, everyone listened to it. The second song was a faster one, and a pit broke out that lasted the whole show. So we were really flabbergasted. Thanks so much for that energy, we never could have dreamed of that.
Miguel: I think Colin and Stefan summed it up well. We couldn’t have dreamed of anything better. Mosh pits, crowd surfers, even a wall of death, we really didn’t expect that.
Bram: Our main concern was how the audience would react. And yeah, it turned out fantastic. It went really great.
Did you have any stage experience with before this performance Gutslasher?
Colin: The only experience I had was the metal jam. I jammed there often. Otherwise, not really. So this was a bit of a leap into the deep end.
Bram: I’ve played live with other bands before. But I’ve never been in a death metal band as a guitarist, so it was definitely new territory for me.
Miguel: I have been on stage before, I was also in a cover band. I’ve wanted to play in a metal band for a long time, and now that’s finally happened.
Stefan: It’s been a really long time since I played a show with a band. I fooled around a lot at the metal jam, but the last time I performed with a band was in 2018. So I had no idea what to expect after such a long time. I feel like we really practiced this to death. We really hammered on tightness, it had to come across well, come across energetically. And apparently, that paid off.
Your first demo, Gallery of Gore, is online. The title immediately made me think of Cannibal Corpse. Is that the direction you want to go with Gutslasher?
Unanimously: Yes 🙂
Is Cannibal Corpse one of your main influences?
Bram: For me, at least.
Colin: I try to incorporate those grooves into my drumming. I also try to take things from Sepultura, the hardcore genre, and thrash metal. I actually have a lot of influences. And I try to “deathmetalize” that a bit. Cannibal Corpse is, of course, THE death metal band. If you look at other bands, they were also inspired by Cannibal Corpse. So it always comes back to Cannibal Corpse.
Do you also listen to Dutch death metal? You played with Ecocide at your debut performance.
Stefan: Yes, definitely. I’ve always listened to a lot of Pestilence, which is, of course, one of the big names. Music is everyone’s own experience. For me, Pestilence is also a bit related to Death. That’s something we try to incorporate, but I don’t know if it’s immediately noticeable. Gutslasher is a lot more brutal than that.
Before your first gig, you already had the whole package complete. Cool photoshoot, demo online, cool merch with patches and shirts. How important is it to have this all arranged before you start playing?
Bram: If we do something, we do it 100%, that’s our motto, I think. We want to do it right. And as a metal band, you have to have patches. That’s like an unwritten rule.
Stefan: I think we’ve also learned a lot from other bands. We’ve looked around a lot to see how other bands do things. A band like Headless Hunter is a band I secretly look up to. If you look at how they handle merch and social media, how they spread and distribute it, that’s important. It’s a bit of a balancing act, you have to release something good, but you shouldn’t brood on it for too long, or it becomes an 8-year project.
Speaking of songs, you’ve just released a demo. Is there more coming soon? How many songs do you already have?
Colin: We basically have a whole setlist, including a cover. We’re also working on recording more music, working towards an EP. It’s going to be a well-mixed and mastered EP so we can make a good impression right away. The demo gives people an idea of what to expect from us. And of course, we keep writing.
You’re all quite young. Do you feel like the metal scene is starting to come alive again?
Colin: Especially with initiatives like the metal jam, you see it blooming again. Bands like Violent Silence, Rectum Stretchers, they’re all young guys, and I think that’s partly because of the metal jam. I see more and more young guys forming bands and coming to shows, and that’s just great. The connections people make in all those group chats are really nice; it’s really blossoming again.
Stefan: That’s also a thing of this time, a lot goes online now, via WhatsApp groups. Instagram too, a lot of metal bands are on Instagram. It all follows each other. I used to think, with all those colors, is that metal? But it’s really important. In the old scene, a poster would go up on a café wall, and you’d hope people would see it, and now it’s all online. And I think that helps metalheads discover each other faster, including young metalheads.
Last question. What’s the dream for Gutslasher?
Bram: My dream is definitely to make a living from music. Touring, recording, playing live.
Miguel: The same for me, playing with good bands and performing at festivals.
Stefan: It might sound a bit airy, but I’m already very happy with where we are now. If you look at what we’ve achieved in half a year, I’m really curious where it’s going. I’ll let myself be surprised, we’ll see.
Colin: As Stefan said, I’m very happy with where we are. But I think there are definitely more great things to come. It’s really a dream to play at a festival, to play abroad, to tour, that seems super fun. But essentially, you know, being here means you’ve made it. You’re there. We’ll see where the ship strands.
If you haven’t checked out Gutslasher yet, follow them on their socials and check out their first demo on Spotify. Stay tuned for more about this band!
Phrasing stond in de voorronde van de Metal Battle in Alkmaar dit jaar. Deze realitief nieuwe band heeft 15.000 streams op Spotify voor hun track Controlling Chaos voor elkaar weten te krijgen. We spraken de band over hun ontstaan, hun inspiratie en meer.
English below.
Hoe zijn jullie begonnen als band?
Justin – Vanuit de studentenvereniging was er een project ontstaan waarin we allerlei rare covers deden. Bon Jovi, Metallica, metalversies van de Spice Girls. En een paar jaar geleden zijn we eigen muziek gaan maken. Ben – Uiteindelijk als je een cover een beetje goed wil neerzetten kost dat ook best wel veel moeite. Dan kan je net zo goed eigen werk maken, en dat vinden we ook leuker.
Justin – Ik ben met een paar andere mensen deze band begonnen. Ik heb hiervoor al eerder met Ben in een deathmetal band gezeten. Rond de lockdown stopte de vorige bassist en de zangeres. Toen heb ik Ben gevraagd of hij zin had om deze muziek te komen spelen. Natasha – Ik zag een advertentie: ‘zangeres gezocht’ en daar heb ik op gereageerd. Justin – en toen hadden we ineens ook een gitarist erbij.
Was je ook van plan gitaar te gaan spelen in deze band?
Natasha – Ik heb als zangeres auditie gedaan maar in mn vorige band zong ik ook terwijl ik gitaar speelde.
Hoe is jullie schrijfproces?
Natasha – De nummers die we nu uitgebracht hebben waren al geschreven in de vorige setting. Op dit moment zijn we wel echt samen nummers aan het schrijven. Ik heb de teksten van de huidige nummers wel echt eigen gemaakt en hier en daar wat teksten aangepast, zodat ik het ook goed kan overbrengen.
Zou Phrasing ook bestaan zonder jullie zangeres?
Justin – Phrasing bestond al. Oorspronkelijk hadden we eigenlijk een zanger. Daarna hadden we een zangeres en dat was weer heel anders, dat vonden we allemaal wel een gave combinatie met de melodieuze dingen die we doen en de harde metal stukken. Maar nu is het wel heel anders, omdat Natasha echt die screams erin gooit. Daardoor is er ook meer afwissling in de muziek.
Jullie hebben ook echt een eigen geluid.
Natasha – Ik denk dat dat ook mooi is aan deze band, omdat we allemaal net een beetje uit een andere richting komen, waardoor het een compleet ander genre wordt. Zij zijn meer van de thrash metal, maar ik ben ook meer van de symphonische metal en de metalcore en de poppunk en van alles en nogwat. En Res is ook weer een heel ander soort drummer. En dat maakt het ons eigen genre. In plaats van, we zijn allemaal metalcore, kom we gaan metalcore maken. Ik denk dat dat juist onze sound ook uniek maakt, dat we allemaal onze eigen invloeden hebben.
Res – en dat ook bij elkaar willen brengen. Niemand wil echt alleen maar z’n eigen ding doen. Het moet wel bij elkaar passen.
Welke bands vinden jullie dan vet?
Ben – Ik denk dat er een paar bovenaan staan die we allemaal wel vet vinden, dingen zoals Alter Bridge en Halestorm. Trivium hoort daar ook wel bij denk ik. En Killswitch Engage en Lamb of God. En verder loopt het heel er uiteen. Ik vind zelf de hardere dingen ook wel heel vet, zoals Fleshgod Apocalypse en Aborted.
Gaan jullie dan qua muziek nu ook een beetje meer die hardere kant op?
Natasha – Ik denk dat we wel veel positieve reacties krijgen als Justin ook meedoet, dat het wat heavier is. De nieuwe nummers hebben ook wat hardere riffjes. Justin – Je hebt nu vaak mensen die na de show naar ons toekomen en die vinden dan vaak de latere nummers echt vet. Het laatste nummer wat we uitgebracht hebben, Throw You Out, is echt een wat harder nummer vergeleken met wat we hiervoor hebben gedaan.
Toen ik met deze band begon wilde ik wat meer de hardrock kant op gaan. Ik heb altijd in een thrashmetal band gespeeld. Ik wilde wel iets technisch, maar ook melodieus. In het begin was het misschien wat meer Alter Bridge achtig, ook wel technische riffs maar heel erg melodieus en toegankelijk. Maar hoe meer nummers ik schrijf hoe meer toch ook mijn thrash metal achtergrond naar voren komt. Het is ook maar net waar de inspiratie vandaan komt. We zijn toevallig ook met een wat rustiger nummer bezig. Balads kunnen heel mooi zijn, maar het moet niet saai worden. Als we dan iets rustigs doen dan wil ik er ook wel iets vets en onverwachts in.
Hoe is het om zo kwetsbaar op het podium te zijn?
Natasha – Op zich als ik op het podium sta, dan ben ik mezelf niet. Dan gaat er echt een knop om. Dan ben ik echt in die vibe, dan vind ik het niet erg om mezelf te uiten. Dat geeft me juist energie. Dat vind ik juist fijn om te doen, dat doe ik liever dan zingen over bloemetjes en bijtjes. Ik heb liever dat ik een boodschap overbreng en in mijn emotie zit dan dat ik iets doe waar ik niet achter sta.
Waarom de bloten voeten?
Natasha – Dat is een hele goeie haha! Ik heb eigenlijk altijd al een hekel aan schoenen gehad. Maar je draagt ze want iedereen doet dat. En op een gegeven moment dacht ik ‘nee, ik doe het niet meer’. Met werk kon het heel makkelijk en bijvoorbeeld een kleine wandeling naar de supermarkt. En toen deed ik nog wel met festivals en andere dingen schoenen aan maar op een gegeven moment dacht ik, ‘festivals is gras, waarom doe ik schoenen aan’. Dan doe je ze ook uit. Op gegegeven moment is het groter geworden.
Ben – Ik heb het op een warme zomeravond geprobeerd. En toen heb ik gelijk mijn kleine teen zo lelijk gestoten dat die gekneusd of gebroken was. Dus het is voor mij een slecht idee haha.
Kunnen we binnenkort meer video’s van jullie verwachten?
Ben – Een videoclip zeker. We zijn nu bezig om een nieuw nummer uit te brengen waarvoor we ook zeker een video willen opnemen. Dat wordt net als bij Controlling Chaos echt weer een videoclip. We proberen daarin heel veel zelf te doen, maar we hebben wel mensen die ons helpen met filmen en editten.
Zijn de audio opnames dan ook in eigen beheer?
Ben – Een hoop wel. We hebben veel in Duitsland gedaan, in ieder geval de bas en de gitaren. En de zang van een aantal nummers hebben we hier opgenomen. Daarvoor hebben we zelf een vocalbooth gemaakt en dat klonk best ok. En voor twee nummers heeft Natasha de vocals thuis opgenomen. Dat helpt wel als je in een wat meer professionele setting zit, dan kunnen mensen ook thuis de dingen goed opnemen.
Justin – En vervolgens sturen we het dan naar een studio voor het mixen en masteren. En dan wordt het heen en weer gestuurd tot het echt af is.
Komt er binnenkort ook nieuwe muziek aan?
Res – Het duurt nog even maar het is wel de moeite waard om te wachten. Justin – ik denk dat het voor het volgende nummer ook vooral wachten is op de videoclip. We zijn nu aan het proberen een locatie te regelen. We willen het nummer gewoon met de clip uitbrengen. Het nummer zelf kan in principe zo gemixt worden.
Gaan jullie dan ook een EP uitbrengen?
Natasha – We hebben er momenteel wel veel vraag naar. Het idee was eerst om per single uit te brengen, omdat je dan die hele promotie kan doen en ook continue bezig blijft. En zodat iedereen je ook actief kan blijven volgen in plaats van elke twee jaar een cd. Maar we krijgen heel veel vragen van mensen die een cdtje willen kopen. Dus dat is uiteindelijk wel het plan.
Controlling Chaos heeft 15.000 streams op Spotify. Hoe hebben jullie dat voor elkaar gekregen?
Natasha – Heel veel promotie. Daar hebben we echt heel veel tijd en energie in gestoken. Mensen laten weten dat het uit was en vragen of ze het wilden luisteren, naar radio’s opgestuurd. Res – en ook de kwaliteit, de kwaliteit is gewoon heel goed. De kwaliteit van het spelen, van het mixen, van de videoclip. Het verkoopt zichzelf. De kwaliteit is gewoon heel goed voor een beginnende band.
Lukt het om gigs te regelen?
Natasha – Het ene moment heb je veel gigs en het andere moment is het wat lastiger. Soms vraag je een locatie of je kan komen spelen en dan krijg je meteen reactie. En soms ook helemaal niet. Cpunt bijvoorbeeld hebben we maanden geleden gemaild en daar hadden we nooit reactie op gekregen. En nu mailden ze ons dat ze een bandavond organiseren en dat ze ons graag wilden hebben, dus ergens waren we toch op een lijstje beland blijkbaar. Maar ze reageren dan niet.
Res – Ik denk dat we nu wel elke maand ergens spelen in ieder geval. Justin – en ik denk ook dat het meer gaat worden komende tijd. Hoe meer nummer we uitbrengen en hoe meer volgers we krijgen, hoe interessanter je ook bent voor een zaal.
Wat was jullie leukste gig?
Justin – De Metal Battle was wel een hele leuke. Res – Ik vond het zo leuk, ik stond op het podium en werd naar voren gebracht. Justin – hij kreeg een compliment, hij was echt helemaal tevreden. En de Nobel in Leiden was ook heel leuk. Ben – En die in Pijnacker was ook leuk, dat was geloof ik ons tweede optreden. Justin – Eigenlijk waren ze allemaal leuk.
Ben – Ons eerste optreden was er een backline, die moesten we zelf regelen, dat was ook wel weer interessant. Justin – Maar het verschilt enorme. We speelden dan ook op de MetalBattle, daar heb je dan meer van die diehard metalfans. Bij de harde nummers merk je gewoon dat ze daar meer op reageren. En we hebben ook wel eens ergens bij een motorclub gespeeld, toen kwam na ons een country-band en waren wij eigenlijk de hardere band.
Hoe krijg je het publiek mee?
Justin – Gewoon zelf lekker veel bewegen. Ik ga gewoon los, ook als we voor weinig mensen spelen. Ik ben dan nog steeds vol aan het headbangen en rond aan het rennen, ik zweet me kapot, ookal gebeurt er verder niet zo veel. Het is ook leuk om het publiek te betrekken. Ik probeer altijd helemaal voor aan het podium te staan, een beetje naar mensen toe te leunen en ze mee te krijgen. We hebben ook wel leuke dingen die we op het podium doen, zoals onze eigen lichtboksen, ook met rookmachine ingebouwd. Dat geeft mensen ook wel iets om naar te kijken. We proberen er wel echt een interactieve show van te maken. Natasha – En anders gaan we zelf het publiek in.
Wat staat er nog op het programma voor Phrasing
Natasha – Nu eerst veel optredens. 18 mei staan we in de Cave in Amsterdam, en daarna hebben we een hele leuk op Surfrock. Dat is een wat groter festivalletje. Die hebben ook echt gevraagd of we aan het einde van de dag willen spelen op het hoofdpodium, dus dat is heel leuk. En daarna gaan we naar Duitsland. Ook een lokaal festival, maar Duitsers gaan sowieso altijd meer los dan hier in Nederland. En verder veel opnemen.
Phrasing was in the preliminary round of the Metal Battle in Alkmaar this year. This relatively new band has managed to get 15,000 streams on Spotify for their track “Controlling Chaos.” We spoke to the band about their origins, their inspiration, and more.
How did you guys start as a band?
Justin – It all started from the student association where we began a project doing all sorts of weird covers. Bon Jovi, Metallica, metal versions of the Spice Girls. And a few years ago, we started making our own music. Ben – Ultimately, if you want to perform a cover well, it takes quite a bit of effort. So, you might as well create your own work, which we also find more enjoyable.
Justin – I started this band with a few other people. Before this, I was in a death metal band with Ben. Around the lockdown, the previous bassist and singer quit. That’s when I asked Ben if he wanted to play this music. Natasha – I saw an ad: ‘singer wanted’ and I responded to that. Justin – and suddenly we also had a guitarist.
Were you also planning to play guitar in this band?
Natasha – I auditioned as a singer, but in my previous band, I sang while playing guitar.
What’s your writing process like?
Natasha – The songs we’ve released were already written in the previous setup. Right now, we’re really writing songs together. I’ve really made the lyrics of the current songs my own and tweaked some lyrics here and there, so I can convey them well.
Would Phrasing exist without your singer?
Justin – Phrasing already existed. Originally, we had a male vocalist. Then we had a female vocalist, which was quite different, and we all found it to be a cool combination with the melodic things we do and the hard metal parts. But now it’s quite different because Natasha really throws those screams in, which adds more variety to the music.
You have a unique sound.
Natasha – I think that’s what’s beautiful about this band because we all come from slightly different directions, making it a completely different genre. They are more into thrash metal, but I’m also into symphonic metal, metalcore, pop-punk, and all sorts of things. And Res is also a very different kind of drummer. That makes it our own genre. Instead of saying, “We’re all metalcore, let’s do metalcore,” I think that’s what makes our sound unique, that we all have our own influences.
Res – and wanting to bring those influences together. Nobody really wants to do just their own thing. It has to fit together.
Which bands do you guys think are cool?
Ben – I think there are a few at the top that we all find cool, like Alter Bridge and Halestorm. Trivium is also up there, I think. And Killswitch Engage and Lamb of God. And then it varies a lot. I personally also like the harder stuff, like Fleshgod Apocalypse and Aborted.
Are you moving towards a heavier musical direction now?
Natasha – I think we get a lot of positive reactions when Justin also participates, making it a bit heavier. The new songs also have some harder riffs. Justin – Often after the show, people come up to us and really like the later songs. The last song we released, “Throw You Out,” is a bit harder compared to what we’ve done before.
When I started with this band, I wanted to lean more towards hard rock. I’ve always played in a thrash metal band. I wanted something technical but also melodic. In the beginning, it might have been a bit like Alter Bridge, with technical riffs but very melodic and accessible. But the more songs I write, the more my thrash metal background comes through. It also depends on where the inspiration comes from. We happen to be working on a quieter song now. Ballads can be very beautiful, but it shouldn’t be boring. If we do something calm, I want there to be something cool and unexpected in it.
What’s it like being vulnerable on stage?
Natasha – When I’m on stage, I’m not myself. A switch flips, and I’m really in that vibe. I don’t mind expressing myself. It energizes me. I prefer doing that rather than singing about flowers and bees. I’d rather convey a message and be in my emotion than do something I don’t believe in.
Why barefoot?
Natasha – That’s a good one haha! I’ve always hated shoes. But you wear them because everyone does. At some point, I thought, ‘no, I’m not doing it anymore.’ It was easy with work and even for a short walk to the supermarket. And then, I still wore shoes for festivals and other things, but at some point, I thought, ‘festivals are on grass, why wear shoes.’ And then you take them off. At some point, it became bigger.
Ben – I tried it on a warm summer evening. And then I immediately banged my little toe so badly that it was bruised or broken. So, it’s a bad idea for me haha.
Can we expect more videos from you soon?
Ben – Definitely a music video. We’re currently working on releasing a new song for which we definitely want to shoot a video. It’ll be like Controlling Chaos, another music video. We try to do a lot ourselves, but we have people helping us with filming and editing.
Are the audio recordings also in-house?
Ben – A lot of them. We did a lot in Germany, at least the bass and guitars. And we recorded the vocals for a few songs here. For that, we built our own vocal booth, and it sounded pretty okay. And Natasha recorded vocals at home for two songs. It helps when you’re in a somewhat more professional setting; people can also record things well at home.
Justin – And then we send it to a studio for mixing and mastering. And then it goes back and forth until it’s really finished.
Will there be new music soon?
Res – It’ll take a while, but it’s worth the wait. Justin – I think for the next song, we’re mainly waiting for the music video. We’re currently trying to arrange a location. We just want to release the song with the video. The song itself can be mixed right away.
Are you also planning to release an EP?
Natasha – There’s currently a lot of demand for it. The idea was initially to release singles, so you can do the whole promotion and stay active continuously. So that everyone can keep following you actively instead of releasing a CD every two years. But we’re getting a lot of requests from people who want to buy a CD. So, that’s ultimately the plan.
Controlling Chaos has 15,000 streams on Spotify. How did you manage that?
Natasha – A lot of promotion. We really put a lot of time and energy into it. Letting people know it was out and asking them to listen, sending it to radios. Res – and also the quality, the quality is just very good. The quality of playing, mixing, the music video. It sells itself. The quality is just very good for a starting band.
Is it challenging to arrange gigs?
Natasha – Sometimes you have a lot of gigs, and sometimes it’s a bit harder. Sometimes you ask a venue if you can play, and you immediately get a response. And sometimes not at all. For example, we emailed C-point months ago and never got a response. And now they emailed us saying they’re organizing a band night and they’d like to have us, so apparently, we ended up on a list somewhere. But they don’t respond.
Res – I think we’re playing somewhere every month now, at least. Justin – and I think it’ll be more in the coming time. The more songs we release and the more followers we get, the more interesting we are for a venue.
What was your favorite gig?
Justin – The Metal Battle was really fun. Res – I liked it so much, I was on stage and got brought forward. Justin – he got a compliment, he was really satisfied. And the Nobel in Leiden was also great. Ben – And the one in Pijnacker was also fun; I think that was our second performance. Justin – Actually, they were all great.
Ben – Our first performance had a backline; we had to arrange that ourselves, which was interesting. Justin – But it varies enormously. We played at the MetalBattle, where you have more die-hard metal fans. You notice that they respond more to the harder songs. And we once played at a motorcycle club, and after us, there was a country band, and we were actually the harder band.
How do you engage the audience?
Justin – Just move a lot yourself. I just go wild, even when we’re playing for few people. I’m still headbanging and running around, sweating like crazy, even if not much else is happening. It’s also fun to involve the audience. I always try to stand right at the front of the stage, lean towards people, and get them involved. We also do fun things on stage, like our own light boxes, also with built-in smoke machine. That gives people something to watch. We really try to make it an interactive show.
Natasha – And if not, we’ll go into the crowd ourselves.
What’s next for Phrasing?
Natasha – Lots of performances for now. We’ll be at the Cave in Amsterdam on May 18th, and then we have a really nice one at Surfrock. It’s a bit bigger festival. They asked if we’d like to play at the main stage at the end of the day, so that’s very nice. And then we’re going to Germany. Also a local festival, but Germans always go crazier than here in the Netherlands. And a lot of recording.
