Op 14 februari was het dit jaar geen tijd voor een romantisch valentijnsdiner, maar voor romantische onderonsjes in een moshpit in Alkmaar. In Victorie opende Skyloth daar de voorronde van de Noord Hollandse voorronde van de Wacken Metal Battle Nederland. Samen met Damnation, Scar en HYLA zorgden zij voor een goed gevulde avond vol gitaren en headbangtracks. Lees mee in dit korte verslag, maar bekijk vooral de foto’s van de avond. Dan weet je waarom je volgend jaar gewoon zelf aanwezig moet zijn bij de voorronde!
Voor alle foto’s, scroll naar beneden!
Ode aan de host: Maarten
De avond in Victorie werd, zoals inmiddels verwacht, vakkundig aan elkaar gepraat door Maarten Hensen, verder bekend als de gitarist van de Haarlemse hardcoreband None Shall Fall. Deze blije ADHD’er kondigde elke band van te voren aan met een anekdote, korte info over de band en over de metal battle als organisatie, en zorgde ervoor dat het publiek precies wist waar ze aan toe waren. Ik heb persoonlijk altijd respect voor organisaties die een host regelen om de avond te begeleiden, omdat het ervoor zorgt dat de avond veel meer EEN geheel wordt, en het publiek weet waar ze aan toe zijn. En eerlijk; iemand die dit doet op een manier die niet zou misstaan in een standup comedy show, verdient sowieso een applausje. Die ontving Maarten dan ook, ook omdat hij dit inmiddels al meer dan 10 jaar doet. Hopelijk is hij er volgend jaar ook weer bij.
Skyloth
De leden van internationale band Skyloth wonen inmiddels allemaal al een aantal jaar in Nederland, dus mag zichzelf tegenwoordig een Nederlandse band noemen. Omdat de zanger het Nederlands nog niet zo machtig is als zijn moedertaal, Russisch, zijn de teksten wel nog allemaal in het Russisch. Dat maakt meezingen wat lastig, maar dat geeft niet. Skyloth lost dat goed op door niet alleen zelf meerstemmige vocals in te zetten, maar ook mensen te vertellen wat ze WEL mee kunnen schreeuwen op de momenten dat het kan.
Skyloth maakt een mix van post-metal, black metal en technische riffjes. Dat deze mannen stuk voor stuk podium ervaring hebben is duidelijk te zien, al is het vooral de bassist die de show steelt, samen met de frontman. Omdat de band later begon doordat de organisatie eerst nog de avond wilde openen, was er wat onduidelijkheid over de laatste track, en voelde het alsof het optreden voortijdig werd afgekapt. Jammer voor het publiek, dat halverwege de set toch aardig opgewarmd was en inmiddels in grote getalen was komen opdagen in deze uitverkochte avond.
Damnation
Voordat de deuren van Vicorie uberhaupt geopend waren, hoorden we binnen de fans van Damnation al joelen. Dat beloofde feest te worden. De fans stelden zeer niet teleur, zo bleek later, toen voor de soundcheck de moshpits en crowdsurfers al waren begonnen. En op het moment dat Damnation moest soundchecken, werd dat niet slechts een half nummer, maar begonnen de mannen van Damnation gewoon vast aan hun set. Dat was natuurlijk niet helemaal de bedoeling, dus Maarten riep de heren even tot de orde, waarna ze officieel aangekondigt konden worden en ze echt van start konden met hun set.
Met een mix van thrash, death en groove metal, met behoorlijk wat technische skills op alle intstrumenten, zette Damnation een goede set neer. De interactie met het publiek werkte aanstekelijk, en ze zette met recht de zaal op hun kop. Met de gemiddelde leeftijd van slechts 16 jaar, was dit met recht een impressive optreden. Dat niet alles even strak was, hier en daar de nummers wat te simpel met net iets te weinig variatie nemen we voor lief; dit is zeker een band die je in de gaten moet houden!
Hyla
Na Damnation was het de beurt aan Hyla. Het optreden van Damnation overtreffen leek een lastige taak, maar aan de mannen van Hyla wel besteed. De cleane, bijne etherische zang van hun vocalist stond in schril contrast met de grunts en de energie van Damnation, maar het duurde niet lang voordat Hyla ook die kant van hun muziek liet zien. De momenten waarop zowel de frontman als de bassist hun strot opentrokken, waren juist vanwege het contrast met de voorgaande, meer melodische progressieve stukken, vet genoeg om iedereen te overtuigen. Helaas voor ons moeten we het doen met de videobeelden – er staat nog geen muziek van deze band online. Voor degene die er niet bij waren; mix Porcupine Tree en Leprous met bijvoorbeeld Architects, en je komt aardig in de richting.
Scar
De avond werd afgesloten door de blije jaren 90 trash van SCAR. Met slechts drie man op het podium wisten zij de energie van de vorige bands makkelijk te matchen en zelfs te overtreffen. Voor wie nog een lesje in podium presentatie wil; SCAR is een goed voorbeeld van hoe je WEL op het podium moet bewegen. Spelen aan het einde van de avond heeft echter altijd als nadeel dat het publiek moe en dronken is, en minder gefocust op je muziek. Niet dat SCAR daar last van had, maar het was minder druk in de moshpit dan bij de bands hiervoor.
Na een kort jury overleg, en een rondje tips en tops voor alle bands, werd uiteindelijk Hyla als winnaar van de avond gekroond. Op 22 maart gaan zij in de Beuk, Barendrecht te strijd aan tegen de winnaars van drie andere voorondes. Wie weet staan ze daarna in de finale op 19 april in Estrado, Harderwijk. Wij zijn er dan in ieder geval ook weer bij!
Damnation
Hyla
Scar
Skyloth
Finale
