Twintig jaar Frisian Metal Night. Dat is een hele lange tijd, en deze afgelopen dinsdagavond bewijst dat de Friese Metalscene nog steeds meer dan levend is. In een uitverkochte Neushoorn stonden 10 topacts uit de Friese Metalscene. Op een avond die om 20.00u begint en tot 01.00u duurt, betekent dat wel dat alle bands maar 20 minuten speeltijd hebben, maar dat is misschien net genoeg om het allerbeste van jezelf te laten zien Het zorgt in ieder geval voor een afwisselende, energieke avond. Als de pyrotechnics op het hoofdpodium aangaat, is het feest compleet. Een betere kerstavond had ik in ieder geval niet kunnen wensen!
(voor meer foto’s, scroll naar beneden)
Terwijl de Neushoorn nog langzaam volstroomt, begint de hardcore-punk act Kronol aan de eerste set van de avond. Met nr’s van nog geen 3 minuten, en een frontvrouw die over het podium stuitert zit de sfeer er meteen goed in. Ik kende de band nog niet en wist niet wat ik kon verwachten toen zij haar strot open trok. Beheerste agressie is misschien een goede omschrijving.
Na Kronol de beurt aan Deafened to Death, een band die afgelopen jaar hun self-titled debuut EP uitbracht en komend jaar meedoet aan de Wacken Metal Battle. Deze band had in het interview wat ik met ze had aangegeven dat ze altijd alles geven en helemaal kapot van het podium komen – en na het zien van dit optreden geloof ik dat laatste meteen. Het geluid is uitmuntend, en de mannen hebben er duidelijk zin in. De zaal staat inmiddels ook goed vol, en de energie van het publiek straalt duidelijk over op het podium.
Drovich is ook bezig om hun debuut plaat met de wereld te delen, en ze openen hun set dan ook met de eerste track die ze deelde van hun nieuwe album, De Stoarm.
Drovich biedt met hun black metal weer een heel ander genre, maar de invloeden van heavy thrash en death zijn bij deze band duidelijk aanwezig. De momenten waarop bassist Mike een deel van de vocalen voor zich neemt zijn wat mij betreft wel een hoogtepunt in de set – ik hoop daar meer van te horen op het album wat in Februari uit gaat komen.
Het rustpuntje deze avond is de set van Dimaeon. Dimaeon opent hun set met het vermelden dat ze 5 jaar geleden voor het laatst op het podium hebben gestaan. De band is na wat line-up wisselingen inmiddels weer compleet, en laat met nieuwe muziek horen nog steeds onderdeel te zijn van de Friese scene.
Hun oorspronkelijke post-metal heeft inmiddels wel een metalcore randje gekregen (wat wij absoluut kunnen waarderen), dus er is zeker ruimte om te headbangen. Ze spelen wel de kortste set van de avond, of in ieder geval, dat voelt zo, want net op het moment dat we er lekker in beginnen te komen kondigt de zanger aan dat ze klaar zijn. Op zich een goed teken als je meer van een band had willen horen, dus kom maar door met die nieuwe muziek Dimaeon.
De rust duurt echter niet lang, want na een korte break, knallen de blasts van My Minds Mine je om de oren. My Minds Mine was eigenlijk uit elkaar, en had ook al lang niet op een podium gestaan.
Speciaal voor de Frisian Metal Night heeft de band echter de instrumenten weer uit de kast getrokken, en zetten met een setlist van meer dan 20 nummers in 20 minuten een enorme bak pleurisherrie neer. Zoals het hoort, bij een grindcore band. Het publiek gaat hier goed op, en vanaf het eerste riff staat de moshpit aan.
Voordat Bildtstar aan hun set op het hoofdpodium begint, komt de organisatie even op het podium om kort wat te vertellen over de Friese scene en het initiatief van de Vinylclub
Zij hebben namelijk speciaal voor het 20 jarig jubileum van deze avond een plaat gemaakt met bands uit de regio. Van de oplage van 300 stuks, zijn er op het moment dat hij het podium op komt, nog slechts 10 beschikbaar. Het is dat ik geen platenspeler heb, maar ik snap dat je zo’n collectorsitem in huis wil hebben. Gefeliciteerd met 20 jaar toffe metal avonden, en op naar nog 20 meer, zou ik zeggen.
Of je de muziek van Bildtstar nou kan waarderen of niet, je kan er niet omheen dat deze band heel goed is. En niet alleen op muzikaal vlak. Van podium aankleding (met lampen, een enorme backdrop en zelf pyro) tot de gecoördineerde outfits, de technisch flawless gitaarriffs, de slappende bass en de impressive vocals van de vocalist aan toe, deze band gaat hard. Het feit dat ze doen alsof ze headliner zijn, nemen we voor lief. Dit is wel een van de optredens waar de meeste mensen voor zijn gekomen, lijkt het, want het staat bij niemand zo vol als nu. Zowel de vloer als het balkon boven; er is haast geen ruimte om te bewegen, en terecht, Bildtstar zet een show neer die je wil zien. Alles is tot in de puntjes goed uitgedacht, en wordt vol overtuiging neergezet. Dat nog niet iedereen de tekst van Burning After Midnight kent, maakt niet uit, het feestje gaat gewoon door.
Naast nieuwere bands, is er deze avond ook genoeg tijd om herrineringen op te halen van 20 jaar Friese Metal. Braincasket stond 20 jaar geleden op de 1e editie van Frisian Metal Fest, maar ze zijn ook het levende bewijs dat leeftijd helemaal niets zegt. Gewapend met een drummer in een laptop, zet Braincasket met recht de hardste show (en wat mij betreft de leukste!) show van de avond neer. Wat een geluid komt er uit die strotten van de vocalisten! Nou staan ze met twee man sterk op het podium te brullen, dat helpt, maar het geluid is de hele avond nergens zo goed als bij Braincasket.
En om nog even in die high te blijven; Atmoran zet de toon van Bildtstar voort met een energiek live performance, met again, vuur en vuurwerk. Deze band heeft natuurlijk ook zijn sporen verdiend in de scene met optredens over diverse festivals, onder andere Dokkum Open Air, en het bereiken van de finale van de Wacken Metal Battle. De meer oldschool vibes van deze band slaan goed aan bij de toch vooral oudere metalheads in de zaal.
Inmiddels is een groot deel van het aanwezige publiek op z’n zachst gezegd niet meer nuchter. Dat past goed bij de humor van volgende band. Stoflik Omskot is zo’n band die zichzelf absoluut niet serieus neemt, maar hun muziek des te meer. Again een band waar ik vooral onder de indruk ben van de impressive vocals tijdens hun live set. Met de BBQ al klaar op het podium, komen de mannen van Stoflik Omskot in hun boeren outfit met scheppen het podium op. Voordat de band begonnen is, is de moshpit al begonnen. Voor de hongerigen onder ons wordt er tijdens de set een aantal keer ‘spek’ de zaal in gegooid. Eet smakelijk.
Deadspeak is de afsluiter van de avond, en ondanks dat er oorspronkelijk een eindtijd op het programma stond, gaat de band gewoon nog even door. De Friese metalscene is hecht, en om dat beeld nog even kracht bij te zetten, wordt de zanger van Atmoran gevraagd om nog even op het podium te komen aan het einde van de set.
De band had eerder dit jaar al een uitverkochte albumrelease, en ook vanavond spelen ze vooral tracks van Plagues of Sulfur Bound. Met slechts drie bandleden is het lastig een groot podium als dit te vullen, maar vooral de tweede helft van de set spreekt voor zich. Het publiek maakt het allemaal niet meer uit, het enthousiasme van de zanger is aanstekelijk en iedereen is dronken. De avond eindigt, zoals verwacht, in een gezellige chaos.
Op naar nog eens 20 jaar Friese metal!
