Net op tijd voor de jaarwisseling, komt er TOCH nog een nieuwe plaat uit van Nederlandse bodem. Reality Spill, een metalcore band uit Deventer, lanceert vandaag op 28.12.2024 hun debuut album ‘The End Of The World’. Met 8 tracks is het een mooie kennismaking met de band, voor wie de naam nog onbekend is. We mochten er vast naar luisteren, en vanaf vandaag kunnen jullie dat ook, dus check vast welke tracks je niet mag missen!
Ik ken Reality Spill sinds ze vorig jaar de single ‘Make Waves’ de wereld in stuurden. Die track, met hele technische riffs, hardcore vocals, en vooral veel rauwe energie smaakte naar meer. De heavy breakdowns gecombineerd met de technische snelle riffs is een sound die we in metalcore Nederland verder niet echt voorbij zien komen. Maar toen dit jaar Spoils of an Empire uitkwam, een totaal andere track wat sound betreft, werd ik helemaal enthousiast. Niet alleen vanwege de totaal andere sound, maar Spoils of an Empire is mijn top track van afgelopen jaar. Dat is vooral vanwege de goeie melodielijn waar het nummer mee begint en afsluit, en die ook weer terugkomt in de chorus. Na die track was ik dan vooral benieuwd welke kant het album op zou gaan; meer zoals Make Waves, of meer zoals Spoils of an Empire?
Allereerst krijgt Reality Spill bonuspunten, omdat ze geen waterfall release hebben gedaan. Op ‘The End of the World’ vinden we gewoon 8 nieuwe tracks, 7 als je de losse release van de titeltrack niet meerekent. Van die 8 tracks is het grootste deel gewoon hard, maar een vergelijking met Make Waves of Spoils of an Empire is eigenlijk niet te maken. Reality Spill is een hele veelzijdige band, en zet met The End Of The World een goed samenhangend album neer, met een sound die herkenbaar is, maar afwijkt van wat we eerder dit jaar van de band hoorden. Behalve wellicht de titel track, die met de toevoeging van de synths en het herkenbare chorus toch wel aan Spoils of an Empire doet denken.
Een herkenbaar chorus vind je ook terug in The Storm, wat qua sound doet denken aan Loyalty Ends Here, maar vanwege de clean melodie in de chorus toch weer totaal anders. Door die chorus brengt het me eerder terug naar de 90’s van, bijvoorbeeld, Sum41. Want niet alle tracks zijnhard en agressief.
Aftermath is de punkrock anthem van de band, en hoewel totaal anders in stijl, een welkome break aan al het geweld. Aftermath doet vooral denken aan bands als Sum 41 en Blink 182, en is met recht een blije partytrack, die het goed doet op een roadtrip naar een festival in de zomer.
Het album zit vol groovy riffjes, hardcore vocals, af en toe wat technische gitaar riffs. Het geheel is vooral hard, beukend, aggressief. De toevoeging van de synths op sommige stukken is meer een aanvulling om het geluid nog voller en dikker te maken, in plaats van dat het een eigen melodielijn toevoegt. Wat melodien betreft trouwens, er zitten vooral veel dissonante chords in dit album, wat bijdraagt aan de agressieve vibe. Mask On is daar trouwens een goed voorbeeld van.
Ook met de drie tracks aan het einde van het album krijgen we weer iets meer ademruimte. Stargazing (overture) is een korte interlude, en een warm-up voor Until The Sky Falls Down. Dat is dan misschien ook wel mijn favoriete track van dit album, vanwege de herkenbare chorus, de goede melodielijnen. Vergis Het is met bijna 4 minuten ook de langste track van het album.
Het album wordt afgesloten met de outtro track And Nothing Remains (coda). Ik snap dat ze dit als losse track op het album hebben gezet, zodat je ‘m kan skippen. Zo’n track werkt natuurlijk live heel goed aan het einde van je set, ik had hem zelf misschien gewoon aan Until The Sky Falls Down vastgeplakt, want als losstaande track slaat het niet echt ergens op.
Final Thoughts
The End of the World is een toffe, diverse debuutplaat van Reality Spill, waarin ze vooral hun rauwe energie goed over weten te brengen. Met tracks als The Storm en daarna Aftermath weet de band me absoluut te verassen. Reality Spill komt binnen met een eigen geluid, en weet zich in het (best wel volle) core landschap van Nederland wel te onderscheiden. Favoriete track van dit album is denk ik Until The Sky Falls Down, maar ik moet eerlijk toegeven dat Aftermath inmiddels toch wel mijn guilty pleasure is.
Tracklist
The End of the World
Born Sleeping
The Storm
Aftermath
Mask On
Stargazing (overture)
Until The Sky Falls Down
And Nothing Remains (coda)
Je vind Reality Spill op Facebook.
